Vervolg uitslag 9

Wachten duurt altijd (te) lang. ….. Geduld is een schone zaak. Gelukkig was mijn agenda gevuld met allerlei afleidende zaken zoals een indrukwekkend concert van Janine Janssen via ‘We are Public’ en de start van de fotocursus. Eindelijk was het dan zover dat de mri scan gemaakt kon worden. Daarna nog eens 5 dagen wachten op de uitslag. Vijf dagen waarin ik jarig was en Sebastiaan goed getraind de halve marathon liep, wat een enorme prestatie!

Daar zaten Marjolein en ik weer, onze oren gespitst of we de hakjes van de arts in de gang al konden horen. We moesten een half uur wachten, was dit een goed of slecht teken? Een half uur waarin alle scenario’s nog eens de revue passeerden. Wat als…… Toen we aan de beurt waren liepen we zo snel mogelijk achter de arts aan naar de spreekkamer, ze zei direct: “Je kunt rustig gaan zitten…..” Ze vertelde de uitkomst van de mri scan. Geen uitzaaiingen in de lever maar vervetting, waarschijnlijk door de medicatie. Niet iets om van wakker te liggen.

Pffff….. wat een enorme onbeschrijflijke opluchting! Mijn dag kan niet meer stuk! We hebben heerlijke gebakjes gehaald want alles moet gevierd worden!  Leve de tamoxifen! In elke geval tot de volgende scan ergens in december.

 

 

• Geen categorie